yağmur yağarken hızla geçen caddeden
bir yoksul çocuk taşıyordu kibrit kutusunu
sıkıca canı gibi sıkıca
sımsıkı sarılmıştı paltosuna
çap çup çap çup
çamur değiyordu çıplak ayaklarına
hızlanıyordu yağmur
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta