Kibrit Çöpü Şiiri - Ben Özge 2

Gözlerimi kapatıp
Bir kibrit çöpü çektim, hayattan.
Kestirme yollar size kaldı.
Hiç yürünmemiş,
Uzunca bir yol çıktı, benim şansıma.

Bu yolda nice bakışlar gördüm,
Üşüme mevsimi gelmeden, sıtma tutturan.
Günahlar gördüm ebruli kuşaklara sarılı,
el etek öptüren.
Sözler işittim gülen yüzlerden
Kuru, yavan biraz da kurşuni

Yol uzadıkça yavaşladım.
Yanıma "ne almayı unuttum" diye durup düşündüm?
Acaba neydi eksiğim?
Arkama dönüp şöyle bir baktım, geriye...
Gönüllü ayak izleri gördüm;
Dize kadar toprağa gömülmüş,
Bu dünyadan sırtıyla elem taşıyan.