Olacağı oldurmuyor.
Pİşkin pişkin gülüyorsun.
Burnundan kıl aldırmıyor,
Kibir’inden ölüyorsun.
Zirvesine çıkıp dağın,
Kurumaz mı sandın bağın,
Senin devrin senin çağın,
Kibir’inden ölüyorsun.
Garibanla işin de yok,
Paylaşacak aşın da yok,
Bir benzerin eşin de yok,
Kibir’inden ölüyorsun.
Aynalardan al kendini,
Yerden yere çal kendini,
Biraz olsun sal kendini,
Kibir’inden ölüyorsun.
Yukarıda hep kaşların,
Düşmez mi omuz başların,
Bilmem kime bu taşların,
Kibir’inden ölüyorsun.
Almadıkça aramıza,
Ak diyorsun karamıza,
İşemeyip yaramıza,
Kibir’inden ölüyorsun.
Gözlerinde fer kalmamış,
Sığınacak yer kalmamış,
Senden başka er kalmamış,
Kibir’inden ölüyorsun.
Kocabey ‘den dize bunlar,
Çeşit çeşit meze bunlar,
Beyefendi size bunlar,
Kibir’inden ölüyorsun.
Kayıt Tarihi : 2.4.2010 17:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!