Kimileri ölümü
Bir dost gibi kucaklar
Yazamayan şair
Çizemeyen ressam
Ve sevemeyen insan
Başka ne işe yarar
Seni özleyeceğim
Sen beni özlemediğin zamanlarda
Ben seni özleyeceğim...
Yalnız kaldığım zamanları geç
İnsanlarla örtündüğümde
Seni özleyeceğim...
Bakır yapraklar
Yine uçuşmaya başladı
Islık çalarak geldi sonbahar
Ve ben yine yalnızım...
Biraz cesaretle
Biraz ürkek
Ah ne zormuş
Koskoca yılları
Sıkış tepiş doldurmak bavullara
Ve
Beklerken hep bu günü özlemle
Ardına bakmaktan korkarak
Dün
Bir harbiyeli gördüm Kadıköy'de
Senin gibi giyinmişti
Ve sana benziyordu...
Adım adım izlendiğinden habersiz
Sakin adımlarla yürüyordu
Günler sebillerden dökülüp gitti
Kahveler dolup dolup boşaldı durmadan
Yolunu bekleyen biri vardı
Seni her şey zanneden biri vardı o zaman
İstemesen de
Bahar bütün vaatlerini alıp gitse de
Sen yine de gülümse esmer gül
Gülümsemekten vazgeçme...
Bütün mevsimler güzeldir
Önce iki kelimemiz oldu
Birlikte söylediğimiz
'Seni seviyorum' diyebilmek
Ne büyük mucizeydi...
Sonra iki umudumuz oldu
Birlikte paylaştığımız
Sana söyleyecek
Tek kelimem kalmadı
Zaten tek kelimedir ayrılık!
Ayrılık, onurlu ve insancadır
Kabullenmelerin
En acımasızı olsa da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!