Kethuda'ya Şiiri - Cem Güngör

1.

Kethuda
Kal burada
Alışacağım zamanla
Nasıl varlığına alıştıysam
Öyle yokluğuna...

Sevgi üleştirirdim çocuklara,hatırla
Yaralarını ben bantlardım,
Kızaklardan kayarlarken,yüreğimi onlara bırakırdım
Yaptıkları her kumdan kaleye bekçi olurdum
Attıkları her çığlık benim sevincimdi
Hatırla…

Hatırla Kethuda
Derdin bana:
"Çocukların sevgisi yalan,büyüyünce unutulan bir anı bile olamazsın,
Onlar seni bu gün severler,yarın daha afili bir oyuncağa sevgini mundar ederler
Ve büyüdüklerinde karşılarına çıkarsan,adını bile bilmezler"
Biliyorum Kethuda,ben de büyüdüm ve adını bile bilmediğim sevgilerin yüzünü,
Belleğimin odalarından çoktan süpürmüştüm…

2.

Kethuda derdin bana bilgelikti,taslama
Başlarım şarap çanağına
Sonra..
Sallanmalırımı durdurma…

Durdurma bırak deprem olsun
Yıkıntıların arasından
Tutup kollarımdan,dehlizlerden,deliklerden,gökyüzümü bulursun..

Ne duruyorsun Kethuda
Yıkıl karşımdan
Arsızlığımı sırtlan sırtına
Bırak bende kalsın sonu gelmez fırtına
Bana aldırma
Sarhoşum hala:
Yokluğuyla….

/Oysa varlığına armağandım bütün okul çocuklarıyla:
Andım…
Andımız…
Anmadınız…
Neyi anmadığınızı bile hatırlamadınız
Tutup kollarından çocukların,bir savaşa kaçırdınız
Öğretmenler sözüm size:
Siz insanlar ölürken neyi And'ınız? /

3.

Kethuda
Su ver bana
Kurudu dudaklarım
İçinde rakı olsun
Buzu ben sallarım…
Kaldırırım kadehimi hani var ya o yalnız Kutup Ay'ısına
Kutuplarda bile artık çiçek açacak,baksana…

/Hayır Kethuda
Burda şaka yapma!
Bırak bedeviler çölde kalsın
Sen o şakaya üç binlik Rakı'm kadar uzaksın/

4.
Kethuda
Kal burada
Aşkımı anlat bana
Nasıl üleştirdim yüreğimi hatırlat bana
Bir ona…
Bir ona…