Keşke,en başında, Şiiri - Gülgün Karaoğlu

Jun,09/04

Keşke,en başında,
Paylaşmasaydın
Yalanlarını benimle.
Anlatmasaydın keşke,
Kaç kez aldattığını
Karını...
Anlatmasaydın keşke,
Gülerek,
Yakalandığında
Bulduğun yalanları!

Keşke,
Anlatmasaydın
Önceki aşkını!

Keşke hiç
Olmasaymış
Ortak yalanlarımız...

“Birader” demeseymişsin
Aradığımda,
Eğer boşanma aşamasındaki karın yanındaysa...

Planlar yapıp da,
Rastgeliş gibi
Yutturmasaymışız,
Örneğin,
Ömer Amca’ya!

Gülmeseymişiz keşke,
Oğluma söylediğim
Yalanlara...
“İş yemeğindeyim,
Fransızlarla,
Haftaya da
Sanırım İtalyanlarla!

Keşke,
Bana da söylediğin
Yalanlar
Çıkmasaydı ortaya!

Paylaşmasaydın keşke,
Aylar sonra,
Canım sıkkın diye aradığın
Gecenin sebebinin
Bir başkası olduğunu...
Demeseydin keşke,
Sen varsın diye,
Sonlandırdım ilişkimi
Eski sevgilimle,
Hani seni aradığım,
Ağladığım
O gece...

Oysa ben
Görüşmüyorsunuz
Sanmıştım,
Bitmiş bir ilişkiydi
Dediğinde,
Kuşkusuz,
İnanmıştım...

O gece,oysa ben,
Ne kadar üzülmüştüm,
Ağlamana...
Hatırlarsın,
Hadi çık gel,
Madem canın sıkkın,
Konuşalım
Demiştim,
Oğlumu üzmeyi
Hiçe saymıştım...

Düşününce,
Zaman geçip de,
Geriye dönünce;
Ve en önemlisi,
Kapamadığımda gözlerimi,
Canım acır diye korkarak,
Kabullendiğimde
Reddettiğim gerçekleri
Biliyorum çok geçti,
Ama,anladım,
Ben çok saftım...

Ezildi yüreğim,
Kimbilir ben de
Kaç kez aldatıldım!

Yalanlarına
Güldünüz mü
Onlarla da
Beraber?

Salak yerine konmak
Ağır geldi,
Ağladım...

Biz
Zaten
Birbirimize pek
Güvenemedik!

Benim tüylerim
Hep diken dikendi,
Yanımda,
Telefonda, birilerine
Birader dediysen...
Senin hep alnın kırıştı,
“Belki gecikirim,
Yunanlılar gelecek.”

Yanılmışız,
Belliymiş,
Güvenemezdik!
Biz,hiç
Evlenmemeliydik!

Üstelik,
Ayrı yolların
İnsanıydık!

Biliyor musun,
Yalanı,ben,
Seninle öğrendim!

Niyetin iyiydi,
Elbet,hakkını yememeliyim,
Değişmek istedin,
Yalansız olasın,
Aldatmayasın diye
Emek harcadın,
Değişirim sandın!

Yapamadın!

Değişemez insan,
Kırkında.

Becerememek değil bu,
Üzülme,
Yalnızca
Aykırı
İnsan doğasına!

Konu,görüyor musun,
Nerden nereye geldi!
Oysa,
Bu değildi
Keşkelerimin amacı.

Toparlarsam eğer,
Durum şu ki:
Yalnızım ben şimdi.

Elbet kolay olmadı,
Kolay değildi
Sarmam yaralarımı,
Ama işte,
Zamanın yararı.
Neyse,
Şimdi yalnızım ya ben,
Sıkıldım!

Birkaç hoşluk gerek bana,
Anladım,
Yakışmadı bana yalnızlık.

Birilerinin gözü,
Bana bir ayrı bakmalı...
Aynalardan değil,
O bakışlardan anlamalıyım
Güzel olduğumu...
Hoş sohbetler olmalı,
Hoş türküler...
Gülüşümü
Birileri paylaşmalı...
Bilirsin,
Severim ben
Gülmeyi...
İçmeyi de severim,
Bilirsin,
Birileriyle kadeh kaldırmalıyım,
Bir hoş denk gelişe...

Korkuyorum,biraz,
Yalnızlıktan,
Doğru anladın!

Şimdi,asıl mesele,
Keşke
Bu kadar
Yalancı olmasaydın!

Elbet tanıyorum
Yeni yeni insanlar,
Elbet
Yakalıyorum
Bakışlarında
Bir hoşluk.

Hoşuma da gidiyor,
Önce,
Ama,
Aklıma gelince...

Korkuyorum!

Korkuyorum,
Sanıyorum ki,
Ben,hep,
Kandırılıyorum!

Doğruyu buldum,
Sanmıştım ya,
Hani,
Ne çok yanıldım!

Kaçmak istiyorum! ..

İstiyorum ki,
Canımı acıtmasın
Hiçbir kişi...

Keşke,paylaşmasaydın hiç
Benimle,
Yalanlarını...
Ne güzel,
Saf saf yaşıyordum ben!

Şimdi,ne yazık,
Kimseye güvenemem! ..

Bilirim,elbet,
Farklıdır
Her bir kişi;
Denemek gerek.
Denemek içinse,
Yürek gerek!

Korkarım,
Canım acır...

Sonuna dek gidecek,
Nerde bende o yürek!

Kaçarım...
Faturanı kimbilir
Kaç kişi ödeyecek?