Keşke demeler susmuş Şiiri - Sercan Burus

Hani deniz suyu akardı ya senin saçlarından
Ben öylece kalırdım ellerinde
Sana olsaydı her söz yığını
Keşke sana çıksaydı çıkmazlığım

Keşkeler kalmadı ki bir keşke savursam
Bir rüzgarın kanadına çarpsak da dönsek geri
O mavi boyalı evin oraya
Keşke dönebilse hayaller sana ansızın

12 eylül olmasa da dönsek geri
yollar örümcek ağlarına mahkum düşmese
hani kırmızlar akıyordu ya biz giderken sokaklarda
keşke yeşiller girmeseydi aramıza

sen kollarımdayken kan vardı alnından yanaklarına süzülen
son sözlerin suskunluğun olmasaydı
bende onlara ah dilenmeseydim
Keşke sevmeseydik ülkemizi,belki vedamız olmazdı

Bugün yirmi beş yaşında ayrılığımız sen yoksun
Her gece sensiz büyüdünüz içimde
Yüzündeki kan kokar geceler
Keşke gitmeseydik o şehre
Ama keşkeler çalınmış

Bugün yirmi beş yaşında ayrlığımız bende yokum
Annemin ayrılığı daha çok genç
Aşklar sustu o güne dek anılarda
Keşke diyorum,yok keşkeler...