Keşke Şiiri - Hannibal Lecter

Keşke gecenin karanlığında, bir sis gibi süzülebilseydim rüyana,
Hüzünlü ruhunun geceleri nerelerde dolaştığını bilebilseydim...
Keşke her sabah o umutla uyanabilseydim,
Başımı göğsüne koyup, orada ölebilseydim...

Her parçamı birer yıldıza dönüştürebilseydim keşke,
Sen de her yıldızda bir dilek tutabilseydin, adımı anarak.
Keşke suskun gecelerde fısıltın olabilseydim dudaklarında,
Bir yağmur olup düşebilseydim kirpiklerine
Ağladığında sana değen ilk damla ben olsaydım…

Keşke zaman seninle donup kalsaydı,
Bir tek bakışınla sonsuzluğu yaşayabilseydim…
Her kırgınlığını bir ninniyle susturabilseydim,
Çocukluğundaki gibi sessizce sarabilseydim kalbini.

Keşke seninle uyuyup, seninle uyanabilseydim;
Her sabah gözlerinde yeniden hayat bulabilseydim...
Keşke hayat yalnızca sen olsaydın,
Ben de yalnız seninle var olsaydım.