Bir fotoğraf kaldı ellerimde,
Solmuş bir gül gibi düşlerimde.
Ne gülüş var, ne de bir ses,
Her hatıra, her an, biraz eksik, biraz pes.
Zamanın elleri çizerken izimi,
Unuttum aynalarda kendi yüzümü.
Her sabah yokluğunla uyanıp,
Geceye gözyaşlarımla kapanıp…
Rüyalar bile seni terk etti,
Adını anınca içim sitemle titredi.
Sesin yok artık rüzgârda bile,
Bir tek kalbim, o hâlâ seninle.
Kaldı içimde binlerce cümle,
Sustukça büyüdü her hece.
Bir “keşke” sarar şimdi yüreği,
Bir “belki” bekler hâlâ gerçeği.
Kayıt Tarihi : 29.6.2025 05:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!