Keşke Şiiri - Mütmain Murat

Keşke,
Söylediğim şarkılarda seni bulamasam.
Keşke izini,
Keşke yüzünü,
Keşke sana olan her sözümü unutup,
Lal olmak,
Düşlemekten yorulmamak nasıl bir şeydi,
Keşke yeniden hatırlasam.

Dinlensem bir pazar günü,
Gök gürültüsü yankılanırken dışarda.
Şimşekler semayı aydınlatıp,
Bir yere yıldırımlar düşerken,
O an bir korkuyla irkilsem,
Korksam içime sine sine,
Sıçrasam oturduğum yerden,
Başka hiç bir şey düşünmeden.

Bir bardak çay alsam kendime,
İzlesem inadına yağan yağmuru,
Camdan süzülen yağmur damlalarında,
Artık görmesem keşke yüzünü.
Hatırlamayabilsem keşke,
Bir anlığına da olsa seni.
Unutsam kısa bir süre de olsa,
Sana dair ne varsa her şeyi.

Şimdi çiçekler açıyordur senin gök yüzünde.
Bütün okyanusların papatya tarlası,
Bütün dağlarında mor menevşeler.
Bahar gelmiştir saçlarına da,
Keşke ben bu bahar üşümesem.

Keşke diyorum bazen,
Keşke unutabilseydim adını.
Keşke,
Söylediğim şarkılarda seni bulamasaydım.
Keşke izini,
Keşke yüzünü,
Keşke sana olan her sözümü unutup,
Lal olmak,
Düşlemekten yorulmamak nasıl bir şeydi,
Keşke yeniden hatırlasam.

Olmadı, hiç unutamadım...