Kerkük Kimin? Şiiri - Serhat Can

Hakk, ana gibi yar, Bağdat gibi diyar verdi,
Sonra yağma etti düşman, toprağa kan düştü.
Babam vatanını canından çok severdi,
Şimdi şehit oldu, bahtımıza hicran düştü.

Vuruluyor her gün, tomurcuk gibi çocuklar,
Gözyaşı, şehit kanı toprağa karışıyor,
Savaştır bu, savaşın dini imanı mı var?
Haçlılar Müslüman öldürmede yarışıyor.

Ey Bağdat! Evliya diyarı, Müslüman yurdu,
Bugün rahat yüzü görmez, senin ölün, dirin.
Ehl-i sâlip ordusu yine şu an kudurdu,
Ah! Ne belalı yermiş dünyada senin yerin.

Yüreğin yufka olur, şairlik varsa serde,
Musul, Kerkük için, yıllar yılı içim yandı.
Şimdiye kadar kaç kişi düştüyse bu derde,
Bu sevdaların sonu, varıp kabre dayandı.

Bir zamanlar dünya tarihini biz yapardık,
Yemen türküleri söyleten çöller utansın.
Atlara Tuna’da biner, Fırat’ta sulardık,
Din kardeşine silah çeken eller utansın.

Ne Osman’ımız Osman, ne Murat’ımız Murat,
Kelleleri koltuğa alamaz olduk bugün.
Ne Dicle’miz Dicle, ne Fırat’ımız Fırat,
Öz vatanda Türk üzgün, gurbette Kerkük üzgün.

Kabrinde kemiği sızlıyor şehit dedemin,
Fırat, Dicle bizimse koynundaki yar kimin?
Tövbemizi bozup, Turan için ettik yemin,
Bağdat elden gitti, Kerkük adlı diyar kimin?

4 Nisan 2003
Acıpayam