Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
1961 Adıyaman
.Kerim BAYDAK
KERİM benim adım, merhaba derim.
E melim var dedim, kelâm ederim.
R ahman ve kadim, sensiz n’ederim.
İ man itikadim, mutlu giderim.
M aşuk eyledim, cezam öderim.
B akarsa yar cana, mutlu olurum.
ALLAH yeter bana, felâh bulurum.
Y ar damarda kana, akar kalırım.
D erim ki ahını, nasıl alırım
A rtık senden yana, sensiz solurum.
K im BAYDAK’ı ana, sessiz ölürüm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!