Düştüm yine yollara seni düşünmekten
Belki heyecanıyım sana denk gelmekten
Düşünmeyi kaybettim ben seni gördüğüm ilk an Hiç düşünmeden durabilir miydi bir insan
Sensizken üşüdüm oldum buz kadar soğuk Gecelerim artık yalnız ve bir o kadar soluk
napsam yok olmuyor yıne faydası
donuyorum yıne basladıgım o lanet banka
yerinde durmuyor hayatım
yaşıyorum sankı sureklı kırılan bır fayda
kımseden gormedım bu hayatta
Durdum; izledim çevreyi,
Oturdum; yine tek başıma,
Sustum; bakındım etrafa,
Ağladım; yine bulamadım seni.
Bekledim; bana geri dönmeni,
Geceler bir su gibi akıp gider gözlerimden
Yaprak dökülür cemre düşmeyen topraklarıma
Gülücük konmayan dudaklarıma akar gözyaşım
Yazmak için mi bekler insan ilhamı,
Yada ilhamını bulunca mı yazmaya başlar.
Seni gördüğüm ilk an başladı kalbinde çarpinti,
Sonrasında neden bu dökülen yaşlar.
Sensiz ömrü neyleyim Sayılmaz bana bir yasanti.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!