Bir gün veda ettik yaşama
Oyuncaklarımızı bırakıp
Ezan sesinde eve koşmayıp.
Son günlerini yaşadık mutluluğun
Ertesi gün güneş doğsa da sabahı olmayan bir geceye düştü bedenimiz
Bir insana ihtiyacım var
Kayda geçilmiş bir ismi olmayan
Kimliği olmayan bir insana
Ben bu diyardanım demeyen
Konuştuğumda kelimelerimi gören
Hiç aşık olmamış
Kuru bir damak ile uyandım
Acı bir tad eşliğinde alınan derin nefesle
Ne olduğunu anlamamış gözlerle doğrultuyorum belimi
İlk başta damağımda ki kuruluğa odaklanıyorum
Belki olanlar karşısındaki hayretimdendir ağzımın açık kalışı
Ayaklarım karıncalanmış, sol kolum uyuşmuş
Gülüşün yeni bir hayat
Gözlerin o hayatın içinden.
Kopup suya düşmüş bir çiçek andırıyor yüzüne düşmüş bir kaç tel saçını
Kopmakta zor bu hayattan
Ölsem bedenim toprağında
Ruhum cennet dudağında
Kimi insanların tercihleri olur.
Hayat onlara şıklar sunar onlar da seçip yaşarlar
Ancak bize bir seçenek vermediler
Biz ya yaşamalıydık
Nefes alıp vererek
Yahut yiyip içerek
Yenidir yola çıkışım
Yenidir gözlerimin arkamda kalışı
Dilimin ucundaki tonlarca kelime yenidir
Sonudur bakışların, kısılan gözlerin, ellerin sağa sola savrulduktan sonra yere inişlerinin. Sonudur tüm şaşkınlıkların.
Bu ya bir elvedadır yada söylenmeyi bekleyen yeni bir merhaba.
Bu ya hüznün ağırlığıdır yada yeni başlangıçların bilinmezliği.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!