1-
Yürüdüler
Yolun sıcaklığını emdi çıplak ayakları
olacakları bir büyücüler bilebilirdi
bir de onlar bildiler
Ya ellerinde ateş taşıyorlardı
ya omuzlarında tabut
bir-kaç kişi bıraktılar geride türkü söylemek için
bir söz uğruna öldüler
-ölümlerine öldürenler bile şaşıyorlardı-
Bir tek işleri vardı ölmeden önce
kentleri gebe bırakmak için uğraşıyorlardı
2-
Beklediler
Kaç çölden susuz döndüler çatlamış dudaklarla
küreklerini
kitaplarını saplayıp yere
nehirlere yüz vermediler
Daha bir gelinciktiler döndüklerinde
öfkeleri daha canlıydı
Yine kentleri gebe bırakmaya çalıştıklarına göre
yaşları kaç olursa olsun
hepsi birer delikanlıydı
Ağustos’87 Güngören
Yalçın Aydın AyçiçekKayıt Tarihi : 21.3.2003 17:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!