yorgunluğun karanlık gecelerindeyim;
çok uzak,
uzak kentlerin
herhangi birinde...
yalnızlığıma gülümsediğim,
acılarıma hayran kaldığım
ve yaralarla boğuştuğum
her aşkın sonunda,
kimliksiz yaşıyorum;
evden çok uzak,
uzakların birinde...
soğuk olan, karla kaplı sokaklar var şimdi
evlerin bacalarından düşen buzlar
şimdi ne var, ne yok diye,
soruyorum kendi kendime
yokların varlığıyla,
kavgalar başlamış
bitmez denilen sevdalar bitmiş
her ayrılık birer isyan köşesi
ve kederler durmuyor artık
bir de anneme duyduğum özlem...
Kayıt Tarihi : 1.7.2008 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
acılarıma hayran kaldığım
ve yaralarla boğuştuğum
her aşkın sonunda,
kimliksiz yaşıyorum;
evden çok uzak,
uzakların birinde...
soğuk olan, karla kaplı sokaklar var şimdi
evlerin bacalarından düşen buzlar
şimdi ne var, ne yok diye,
soruyorum kendi kendime
yokların varlığıyla,
kavgalar başlamış
bitmez denilen sevdalar bitmiş
her ayrılık birer isyan köşesi
ve kederler durmuyor artık
bir de anneme duyduğum özlem...
...tşk sevgili Ulvi Koçu
TÜM YORUMLAR (1)