Kendini Korumayı Unuttun Şiiri - İlyas Ateş

Ezilmişleri korumaya çalışırken kendini
Korumayı unuttun

Ezenlerle ezilenler arasında köprü olmak
İstedin olan köprüye oldu

Herkes bencilliğin peşindeyken sen Hakikat ın
Peşindeydin bu yüzden ezilen sadece sen oldun

Onlar mı onlar çok rahattı aynı kuru kavganın
Peşindeydiler sen şaşırırken onlar gülüşmekteydiler

Ne kadar gerçeği anlatmak istesen de sonunda
Anlatamayacağını anladın sustun ve bir başına
Kala kaldın

İnsanların yaşayan birer ölü olduğunu gördün bildin
Söze gerek olmadığından sustun başka bir yolu da
Yoktu herkes bildiği gibi yaşasın onların inancı onlara
Benim ki de banadır dedin Hakikatı gördün bu olaylar
Önce sana cehennemi yaşattı sonunda sen onu

Cennete dönüştürdün insanlara kızmak yerine herkes
Kendine biçilmiş rolünü oynadı sen bunu fark ettin
Yaşarken ölmek tekrar dirilebilmek işte bu halden
Geçen tekrardan ayağa kakmak demektir yeniden
Farkındalıkla bir diriliş yeniden doğmak yaşarken
Sıfıra inmek tekrardan sağlam bir temel üzerine
Bina inşa etmektir