Kendinden utanacaksın Şiiri - Veli Can

Kendinden utanacaksın

Ağustosun sıcağında üşüyeceksin
Arayacaksın seni saran kolları
Sana bakan o gözleri
Yaşadıkların gelecek aklına..
Aklın küsecek gerçekleri serecek inatla sana

Sen ey sevgili…
Umut türküsü söyletirdin ya bana
Saz çalmayı bilmezdim oysa yüreğimdi sazım sana
Sen kopardın telini attın kaldırımlara

Uğruna yanan değil miydi gözlerim
Gözlerine her tos kaçışında geleceğim sana
Ağlarken yaşların kızacak dokunmayacak hiç yanaklarına
Küsecek sana kulakların da duymayacaksın hiçbir sesi
Seni seviyorum demeleri deyişleri

Kendinden utanacaksın haykıracaksın aynalara
Aynaya yazdığım yazılar gelecek aklına
Kırmızı rujdan kalp pembeden içine yazdığım o yazı
seni özleyeceğim akşama kadar..

Kendi kendini kandıracaksın
O bir oyuncaktı geldi geçti diyeceksin
Her oyuncakta aklına geleceğim
Titreyecek ellerin atacaksın oyuncakları
Seni üzgün görmektense ölürüm demelerin
Dolanacak diline
Ölüm bile gelmeyecek sana

Zamanla unuturum diyeceksin
Zamanın akmasını bekleyeceksin
Ben sonsuzluğun oğluydum hatırla sana
Seni kapıda uğurlarken
Sabahlara kadar kapında durandım ben
Her kapıya geldiğinde resmimi göreceksin tam karşında
Siyah bir kaban soğuktan üşümüş pembe yanaklar
Günaydın canım cancağızım gülüm diyen bir yüz…

Düşgözlü 29/10/2006 21:25