Gecenin sessizliğinde kendimi arıyorum.
Ay ışığı vurmuş masa, dostlarıma;
Perdeyi oynatan rüzgar, vuslatıma;
İskemleye düşen gölgem, beni geç mişe, anılarıma çağırırken ben gece nin sessizliğinde kayboluyorum, Nasıl anlatırım bu bunalmış ruhuma!....sevgiyi, dostluğu, merhameti....
İlmek ilmek dokurken iyiliği geçmişte!
Beni kaybetmiş iyiliklerime vuslatım var diye nasıl söylerim, karanlıkta anlamını yitirmiş duygula rıma.......
Kayıt Tarihi : 13.10.2025 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!