Kendimi aştım ben
Boyum kilom, Vücut yapım tam denk
Gözlerim çok güzel
Yaşımı söyleyemiyorum
Hatta..Küçülterek söylüyorum da
O kadar var mısın diyorlar
Kendimi çok aştım ben
Hani dünya halini biliyorum
Tanrının insanı bire bir
Kendisiyle barışık yarattığını biliyorum
Ayağımda yere basıyor
Aynada kendime baktığımda
Pürüzsüz bir yüz ve dikkatli
Kendini seven, beğenen birini görüyorum
Ben kendimle barışığım
Baktığım zaman denizin derinliklerinde
Yosunlarını oynayan balıklarını
Gökyüzüne baktığımda
Milyonlarca km ötedeki yıldızların
Bana göz kırptıklarını görüyorum
Benim başımda ne kavak yelleri
Ne de hayatın hüzünlü yelleri esiyor
Ben yeşili kırmızıyı maviyi her rengi seviyorum
Ayaklarım yere sağlam basıyor
Seviyorum... Dinliyorum... Çalışıyorum
Ve de düşünüyorum
Biliyor musunuz ki ben kendimi aştım
Kendimi seviyorum
Ve de dertsiz sıkıntısız yaşıyorum
Dedim ya ben..Kendimle barışık
Mükemmeli bulan bir insanım
İnanmayana adres belli...
Kayıt Tarihi : 27.7.2005 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!