Kendimi tanımaz oldum bu aralar
aynadaki bu siluet… bana mı ait?
saçlarıma ve sakalıma aklar düşmüş
ruhumu bir yerlerde kaybetmiş gibiyim
bitkinlik var üzerimde
göz kapaklarım değil,
sanki içim ağır
kendimi arıyorum
gecenin üçünde
ama bulamıyorum
nerede kaybettim kendimi?
sokak sokak, cadde cadde arıyorum
her kaldırımda izimi,
her vitrinde bakışımı arıyorum
ama yokum hiçbir yerde
artık vazgeçmeye yaklaşıyorum
yorgunluğum, aramaktan değil
kendimi bulamamaktan...
Kayıt Tarihi : 16.6.2025 00:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir artık için deki sessiz çığlıkları duayamayanlara.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!