Kendime yenildim. Şiiri - Kamile Kaynak

__Bir çift el boğazımı sıkıyor sanki,
Güçlükle nefes almaya çalışıyorum, her çabamda daha da kesiliyor nefesim.
Gözlerimde kararmaya başladı birşey görmüyorum. Zifiri karanlık ve ben görmediğim biriyle mücadele ediyorum.
Sonra bir ses.
++ çık artık şu karanlıktan kalk daha ne kadar böyle devam edeceksin. Yapamazsın, göz göre göre pes edemezsin.
__Deniyorum ama olmuyor ellerim, dizlerim tutmuyor. Bedenim hissizleşti adım atacak dermanım dahi yok felçli gibiyim.
++Düşün aklını kullan bi çıkış mutlaka olmalı yapabilirsin güven kendine.
__olmuyor neden anlamıyorsun bir kargaşa içindeyim. Zihnimde kendime ulaşamıyorum. Neyi, neden yaptım şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum.
++Hatırla sen bu değilsin eski günleri düşün. Canlandır şu zihnini.
__evet değildim. Herşeyden önce insandım bee kimseye zararı olmayan, küçüçük dünyasında mutlu yaşayan bi insandım. Bide şu halime bak
++ Ne varmış halinde yine başarabilirsin.
__Ne mi var, bir köşede öylece kalakaldım.
Herkesin herşeyine yetiştim, herşeyi oldum.
Ama kimsenin birşeyi değilmişim anladım.
Eskiden yüzüm gülerdi. Mutlu olmak için sebepler bulurdum.
++ya şimdi ne değişti
__kanatlarımı kırdılar, yalanlarının içinde boğdular beni. En önemlisi yaşamak için bir sebep bırakmadılar. Kendi kendimle baş edemez oldum baksana.
++ yeter artık bu kabusu sen bitirmelisin kalk sadece tek bir adım ya bir adım.
__evet haklısın bitmeli, görüyormusun uçurumu. Ruhum birazdan boşluktan gökyüzüne doğru uçaçak. Birazdan özgür kalacağız ve sen sonsuza dek susacaksın.
Huzur bizi bekliyor.
++Dur yapma
__çok geç sona geldik artık ikimizde kurtuluyoruz bu dünyadan. Hoşçakal