Kendime Sıktım
Kimse sırtımdan vurmadı beni.
Ben döndüm önce.
Güvendiğim her şey bendeydi.
Ben hepsine sırt çevirdim.
Bir yabancı gibi baktım hayallerime.
Susmayı seçtim,
çünkü konuşursam
kendimi duymaktan korktum.
Ne zaman yürümem gerekse
önüme bahaneler koydum.
Ne zaman bir yol açıldı
ayağıma zinciri ben taktım.
Dost dedim yıllarca
ama en büyük dostluğu
kendimden esirgedim.
İçimde büyüyen her şeyi
kendi ellerimle boğdum.
Şimdi anlıyorum:
Bir kurşun sıktıysam eğer,
namlunun ucunda ben vardım,
tetikte de ben.
Kimse ihanet etmedi bana.
Ben kendime inanmadım.
Ben kendime yetmedim.
Olduğum kadar değil,
kendi elimle öldüğüm kadar eksildim.
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 02:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!