Ben, yalnızlığın ve tek tenhalığın verdiği duyguyla
Duygusal düşünür dururum...
Sonra sen gelirsin aklıma,
Senin varlığınla kuvvet bulurum.
İyi ki varsın.
Sen olmasan, kim anlardı Sidar’ı?
Kimsecikler anlamaz beni...
Ya ben anlatamıyorum kendimi,
Ya da beni tanıyanlar
Beni tanıdığını zannediyor.
Beni...
Her zerremi, her hücremi bilen,
Az sayılı insanlardansın.
Kayıt Tarihi : 19.5.2025 12:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!