Duvarın dibine çökmüş ağlıyor 
Korlar düşmüş yüreğine yanıyor 
Arada bir kimse var mı bakıyor 
Kendi yarasını kendi sarıyor.
Yaslandığı dağa karlar yağıyor 
İçin için ağıtları yakıyor 
Arada bir sağa sola bakıyor 
Kendi yasını kendi sarıyor.
Kimse aramıyor kimse sormuyor 
Yaraları göz göz olmuş kanıyor
Kanayan yaraya tuzlar basıyor 
Kendi yarasını kendi sarıyor.
Yaralı bir aslan gibi yatıyor 
Her söz ona hançer olmuş batıyor 
Namertlerin hiç yüzüne bakmıyor
Kendi yarasını kendi sarıyor.
Düşenin dostu olmuyor biliyor 
O türküyü yanık yanık söylüyor 
Ölüyor da kula minnet etmiyor 
Kendi yarasını kendi sarıyor.
Yanık türküleri yanık söylüyor 
Söyledikçe alev alev yanıyor 
Türküler de merhemini arıyor 
Kendi yarasını kendi sarıyor.
Kayıt Tarihi : 16.3.2023 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!