Kendi yaramı. Şiiri - Fehmi Tazegül

Sevgi mutluluk vurur seven yüze,
İster mevsimler dönsün yaza güze.
Şimdi ihtiyacım var bir doğru söze.
Kendi yaramı ben kendim sararım.

Dillerim lal olur yaşlı gözlerim kurur.
Güneş doğmuş karşı dağlara vurur
Yürürken yollarımda izlerim durur.
Kendi yaramı ben kendim sararım.

Gözden yüreğe can sevgi dolmuş,
Sevgilin Keremin Mecnunun olmuş.
Seninle sevdanla mutluluğu bulmuş.
Kendi yaramı ben kendim sararım.

Fehmi.
Seven sevgilisini her yerde bekler.
Benim ceylanım can kendini saklar.
Yüreğime vuruyor boşa atılan oklar.
Kendi yaramı ben kendim sararım.