Kendi Kendini Şiiri - Elif Ecrin Ergül

Hayatın koynunda
Boylu boyunca uzanıyor
Sarılıyor sana, korkuyor, titriyor

Bir tek sen kalmışsın sığınacak
Geri çevirmiş her şey onu
Sevmiş, sevilmiş ama
En sonunda kalmış bir başına
Boynu bükük...

Sen bile anlamaz olmuşsun onu
Bazen sen bile dışlamışsın kendinden
Kendini kendinden dışlamak ne demek bilir misin sen?

Göz ucuyla bakmak kendine
Sevmek ama çaresizce
Bir kadının yaralandıkça,
Vazgeçememesi hala,
Hayalleri kadar geniş olan sevgisinden

Sonra, uzaktan bakmak hayallerine
İstekleri defetmek isteksizlikle
Yalnızlığın dibinde kendini kandırmak
Allah'a teslimiyetinin içinde bile
Dizginsiz ipler..

Savuracaksın kendini
Savrulacaksın uçsuz bacaklara
Böyle öğreniliyormuş meğer ki dünya
Kaybolmadan defalarca, öğrenilmiyormuş tonla yol
Turist olmadan kendine, gezilmiyormuş onca köy.