Kendi kendimi kandırım Şiiri - Selin Deniz

sen her gece karşıma oturmuşun gibi
nede güzel resminle sohbet ediyorum
gözlerime bakarak başlıyorsun
o tatlı işveli sesinle türküler şiirler okumaya
içimde ki tarifsiz heyecanla kendimden geçerek

senli benli şiirler masallar yazıyorum
ve arada başımı kaldırıp
gözlerim gözlerinin siyahınla rask ederken buluyorum

içimden binbir türlü hayaller düşünceler geçerken
dilimin ucunu sırıyorum bilinçli bilinçsizce
çünkü içimde ki yanan sevdanı haykırmamak için
ne savaşlar verdiğimin farkına varacağı
öylesine korkuyorum bilemezsin

seni sevdiğimi söylesem bir dert söylemesem bir dert
of of offff allah’ım ne zormuş sevdiğini haykıramamak

sen varlığım yokluğum olsan ne fayda
anlayamasın ki sen sevenin sevdalının halinden
gözlerimin derinliklerine bakar bakar kaybolursun
senin geleceğin anı bekle bekle
ha geldi ha gelecek diye
çökerim camın kenarına
kendi kendimi avutur kandırırım
her geldiğinde içimi korkular sararken

ya gider bir daha gelmezsen
ya bir daha gözlerin gözlerimle rask ettirmezsen
ya bir daha aç ruhumu doyuran sesini duymazsam diye
nasılda tir titrerdim de
belli etmemek için
sana yalancıktan üşüdüğümü söylerdim

her gelişin gidişinde
ebediyen gideyeceğini
nasılda ustaca alıştırmaya çalışırdın

şimdi
gittinde
ne oldu
ruhunun ızdırabı dindi mi
yoksa sende benim gibi
kendini kandırıyor avutuyor musun

şimdi
benim gözlerimin yerine
kimbilir hangi gözlerle gözlerin rask ediyor
benim saçlarımın teli değer gibi
kimbilir hangi sarı kızıl siyah kahve saçların tellerine dokunuyorsun

yakıştı mı yakıştı mı sana
şu bana çektirdiğin eziyeti
insan düşmanına çektirmemiştir

işte ben her gece
senle konuşur gibi
resminle konuşur
resmine bakarak
beni duyarmışsın gibi
ahmak aptal gibi
kendi kendimi kandırım….

Selin Deniz
Kayıt Tarihi : 3.5.2009 03:39:00