Kendi Kendime Konuşurdum

Kendi kendime içimden konuşur oldum
Bazen evde bazende sokakda yürürken
Nerden kaptım ben onu elbet bulurdum
Tamam şimdi hatırladım tanımıştım gülerken

Çok düşündüme sevdiğim sevdiğini
O günle gelip geçti sanki bir yel gibi
Ne tatlıydın unutamadım anlayamadım seni
Geçmiş karşıma bir de gülüyorsun el gibi

Bense hayalinle konuşup yürüyorum hala
Hiç gitmemişsin duruyorsun buralarda dün gibi
Sesin çınlıyor kulaklarımda hep anlatırdın bana
Geçmişini yaşadığın her şeyi yaşıyormuş gibi
19.05.2008
Bahattin Tonbul