Kendi Kendime
Seviyorum dedi
Ben inandım
Bir çocuğun masala inanışı gibi saf
Bir kuşun göğe kanatlanışı gibi özgür
Gözlerim ışıkla doldu
Kalbim sevinçle taştı
Her kelimesini dua bildim
Her gülüşünü cennet sandım
Sonra anladım ki
Sevgi değilmiş
Bir oyunmuş sadece
Hani çocuklar taşları üst üste dizer ya
Bir gün düşsün diye
Ben de onun taş kulelerindenmişim meğer
Şimdi kendi kendime söylüyorum
Sevgi asla bir oyun değil
Sevgi yıkmak için değil
Sevgi büyütmek için
Benim yüreğim hâlâ masum
Artık biliyor
Gerçek sevgi
Kelimelerle değil
Varlıkla kanıtlanır
Sözler değil tavırla ispatlanır
Göze değil yüreğe mühürlenir
Azra Nimet Öner
Kayıt Tarihi : 5.9.2025 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!