Hırslıydılar gözlerini kan,
Hırslıydılar gözlerini para,
Hırslıydılar gözlerini ten
Bürümüştü.
Birkaç insan kaldı, birkaç sevecen
Onca insandan
Yorgun değilim ben artık
Eskisi kadar
İçimde o eski sarhoşluklar da yok
Mutluyum ve umutluyum
Sevinçlerim uyanıyor bak artık
Ben
Günler geçti ard arda
O günler ki siyahtı
Matemlere büründük, yas tuttuk
Ne için? Neden? Bilmeden.
Günler geçti hasretle
En güzel anı nı yaşıyoruz ömrün
Seviyoruz ya!
Biraz da deliyiz
Niçin durmadan isyan ediyoruz bilmem
Delicesine yaşamak varken gönlü.
Bizim için tüm mevsimler bahar,
Sevgi ile başladık ilk önce
Gözlerimiz açıldı,
Sevgiyi gördük.
Sonra,
Dakika dakika sevgiyle büyüdük,
Zaman zaman ağladık, sevgiyle
Bu şehrin martıları var
Denizinde vapurları da
Eskiden
Ekmek atarlardı martılara insanları
Şimdilerde?
Canım sıkılıyor yine
Meyhanelerini görüyorum İstanbul’un
Kadehler üzerine üşüşmüş
İnsanların
Sahte yüzlerini
Hayata boşveren sözlerini görüyorum.
Bu gece sen
Benimle vardın, başkalarıda vardı
Onlar sadece vardı..
Yetişti ard arda
Yeşil dünyanın pembe düşleri
Uçtuk
Yaşamak,
Seninle mutlu olacak birkaç anı…
Sessizce doğuverecek olan güneşi beklemek,
Beklemek saatlerce,
Beklemek…
Tesadüf oldu
Bu dünyaya gelişimiz
Tesadüflerle büyüdük, aşık olduk
Yarın öleceğiz
Tesadüfen.
Merhaba yazılarında başarılar dilarim iyi günler selam.