Kenan Soyalp Şiirleri - Şair Kenan Soyalp

gözünle kaşın arasında,
tenha bir yerde,
ört üzerimi
göz bebeğinin beşiğinde,
uyut beni..

hepimiz,

ölmek için doğuyoruz, yarına

ölünce nereye mi gideceğiz?

ufak bir taşın çıkardığı,
suda ki büyüyen yuvarlaklar,
sana sesleniyor..
sessiz..
seni çağırmıyorum..

bir çığlık uzaklıkta gözleri, yüzünden...
deliktir tüm maskeler
gözlerin olduğu yerden

korkuluksuz terasındaydı
masallara inanmayan

otobanda bir köpek cesedi…
artık önemli değil,
daha ne kadar ezileceği…

biraz ilersine düşmüş
onu ilk ezenin plakası..

eskitmek sana uzak
özenle eskitmek,
gözlerin bana tuzak
eskiye geri dönmek..

çok şey değişti,

kalbimi açıyor birisi…

delik deşik kalbim,
karınca yuvası…

dokunan bakışların dökülüyor..

artık hatırlıyorum.
en son,
ne zaman ağladığımı..

bakarken,
o eski karanlık ışığa.

karanlıkta yatamaz,
korkardın..

kırmızı bir gece lamban vardı
yakınca o lambayı,
fotoğrafların banyo edildiği, karanlık odaya benzetirdim,

uyumaya korkuyordum,
geceleri.

rüyamda,
bir daha seni rüyamda göremiyeceğimi,
görüyordum.