Kenan Işlak Şiirleri - Şair Kenan Işlak

Sen gittin
Ve acı haberi ben okuttum kendime.
Kurşundan yazılmış bir kâğıttan…
Üstelik kendi sesime…
Sesimden gelen bir vedayı
Simdi nasıl anlatırım ben yüreğime.

Seni sevmek
Gözlerine bakmaktır öylece
Pencereme yaslanan gecemde
Düşlerime uyanmaktır
Yalnız parmaklarımla dokunarak
Benim oluşuna şahit olmaktır

Teninde koyulsun ümitlerim
Islak gecelerimde durulsun
Gözyaşımın yolundan
Kaçma sen; n’olursun…

Gözünden düşsem ağlardım

Vuruşarak çekildiğim bir ülke haritasının
Kıvrılan yerinde gizliydi sırlarım
Ve dağların gücüne gitmişti vedaların...
Hiçbir dilde bulunmazdı karşılığı
Ne Sana giden yolların
Ne Cevabı inciten soruların…

Bir başkasından kalma
Derme çatma umutlarındı
Bana gelişin.
Giden başkasına gitti
Gelen başkasındandı zaten

Daha küçücük bir sevdaydım
Umudun memesinden emzirdi beni hasret
Sen giderken
Bir düş gibi uzardı adımların
Ben koşardım peşin sıra
Sonra ağlardım

Seni bırakmak
Sigaramı bırakmak gibi...
Aklıma gelmeye gör,
Çeker alırım seni dudaklarıma.
Her nefesinde bir başka anı…
Aklıma gelmeye gör;

Ansızın seni görüşlerimde
Nefesim kesildi hep
Bakışların boşluğuma geldi
Ve tüm bildiklerimle
Karşı durdum yüreğime
Ama serpe serdim

seni seviyorum adnda
iki kelime yolladım sana
nasıl gittiler bi bilsen,heyecanla
ben hep onların arkasında durdum
ve nasıl kırıldıklarına şahit oldum

sus şimdi
birşey deme
söyle geridönsün
ötelere kaçan gözlerine
dudaklarından dilime ıslanan
bir tat kalsın geriye