Tövbe ettim artık sevmeye
Kimi sevdim ise vefasız çıktı
Hiç biri tattırmadı o duyguyu
MUTLULUK BANA ÇOK UZAK
Hep sevdim deyip yaraladılar
BEN: Cudi dağlarında siper alırken
SEN: disko barlarda eğleniyorsun
BEN: uykusuz kalıp nöbet tutarken
SEN: sıcak yatağına uzanıp yatıyorsun
BEN: ailemi özleyip hayal kurarken
İdamı bekleyen bir mahkum gibi
Yaprağı dökülmüş bir ağaç gibi
Hayattan soğumuş bir deli gibi
Bekliyorum DAR AĞACINI
İdam sehpası kuruldu
Şairler ağlamaz derler
Ben ağlayan şair gördüm
Bunu iyi bilsinler
İsyan etmişti kendi kendine
Aşk acısı şair dedirtti kendine
Sanma ’ki bir anlık aşk bu
Kalbim senin aşkın ile dolu
Senin ile bir ömür boyu yaşarım
Tabi anlarsan beni
Bırakıp ’ta gitmeyeceksen
Bir gün pişman olup ta beni bulmak istersen
Ey sevdiğim boşuna arama bulamazsın artık beni
Ben senden çok uzaklarda olmuş olacağım
Senin hasretin ile yaşadım, artık hasretini çekmeyeceğim
Belki baktığın her yerde beni göreceksin
Ağla ağlaya bildiğin kadar
Gül yaşadıkça güle bildiğin kadar
Günü geldiğinde anlarsın
Gerçekler diğer tarafta
Her şeyin hesabını verecek
Sensin ilk göz ağrım
Izdırap tır sensiz her günüm
Aşkın divane etti sonunda
Neler çektim senin uğrunda
Şuan ayrıyız ama
Gençlik ebedi sanma
Dünya fanidir unutma
Su kisacik ömründe
Yalan dünyaya aldanma
Saçlarin agaracak
Bir sen vardın kalbimde
Sevemem başkasını istesen ’de
İşlemişti sevgin benliğime
Ama sen BENİ ANLAMADIN
Haykırışım yeri göğü inletti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!