Biter mi sandın gecelerim
Uzadıkça uzar dört leylim bahar
Gündüzlerimi sıra üzerlerinde isminle
Konuşarak avutamaz mazilerim..
Soğuk güz günlerinde
İçimi yakan bir volkan Hasretin...
Yeşili çalınmış bir iklimde
Koyu sevdalı toprakların üzerinde
Yeşermeye çalışıyoruz
Diktiğimiz o sevda fidanını
Kar da yağsa, rüzgarda olsa, buz da tutsa
Kâr etmeyecek o fidanı soldurmaya
Senli mevsimlerde yaşarken ben,
Dağlarımda türküler söylenirdi.
Ozanın bam teline her vuruşunda
Yüreğimden bir aah sesi yükselirdi.
Hani sen gittin ya, işte o günden beri
İçten söylenir oldu türküler
Aşkın Pusulası Olmaz,
Bırakacaksın Dümeni Fırtınalarda Bile…
Korkma,
Dalgalar Getirecektir Seni
Yüreğimin Limanına…
Hani gelsen diyorum,
Usulca hiç çaktırmadan yaklaşsan ardımdan
Kapasan gözlerimi ve
Bil bakalım ben kimim? Diye sorsan
Ben önce düşünsem acaba desem
Sonra da
Uzaktı ellerimiz,
Gözlerimiz hasret.
Ne bu ilk ayrılık,
Nede son hasret.
Uzak yollarımız artık
Ama çektiğimiz hep aynı ızdırap..
Sen ilklerim ve sonlarımsın.
Sevindiğim zaman gülümseyişim,
Üzüldüğüm zaman gözyaşlarımsın.
Sen benim sahip olabildiğim,
Kendimin bile bilmediğim
İlk ve tek sırrımsın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!