Kemter'lik Divanı Şiiri - Kemter Abdal

Adımız bu divanda bir Kemter kaldı,
Hakikat bağında açan gül biziz.
Erenler meydanı bize bir yoldur,
Muhabbet sofrasında ismimiz kaldı.

Bir ismi söylenen, özü Hû olan,
Arayanlar kalbi pür-i nur olan.
Mürşid-i kâmildir bu yola salan,
Didar ile didar görmeye geldik.

Ehl-i Beyt aşkıdır can sermayesi,
On İki İmamdır sırrın hikmeti.
Zulmeti deleriz ilim nuruyla,
Nefsimizi yendik meydanda kaldık.

Tevella besleriz aşkın özünü,
Teberra saklar hak yol yüzünü.
Hakk için söyleriz özge sözünü,
Yâre giden yolda izimiz kaldı.

Nefsin dar sınırın aşıp geçeriz,
Kâmil insan olup Hakk’a ereriz.
Gönül kalesini bir bir aşarız,
Biz ki arşa çıktık miraçta kaldık.

Kemter Abdal söyler sırr-ı ilhâmı,
Cümlemiz bir olup bulduk selâmı.
Hakk’ın divanında süreriz câmı,
Biz ki aşk yolunda meydanda kaldık.