Emekli oldum ben de,
Başladım ticarete.
Güvendim de herkese,
Başım girdi hep derde.
Uçtu gitti paralar,
Olgun insan önce,
Kendini sevip,saymalı,
Kendiyle barışık olmalı.
Yalansız,riyasız
Nazik olmalı,
insanı heyecanlandırmalı..
Hiçbir insan her konuda,
Yetenekli olamaz.
Bu yüzden de her sahada,
Başarılı olamaz.
Eğer hayatımızı,
Mükemmelliğe inanarak,
Vücuda çok yararlı,
Mükemmel yiyecektir meyveler.
Meyvelerdeki şeker,
Kolayca glikoza dönüşür.
Beyin sadece glikozla çalışır
.Bol su içeren meyveler,
Sıcak bir Güneş gibi,
Doğdun kara bahtıma.
Sevmeyi,sevilmeyi,
Sen öğrettin,sen bana.
Çiçek gibi,nadide,
Temel, Karadeniz’den dönmüş,
Arkadaşı Cemal’i ziyarete gitmiş,
Cemal, Temel’i buyur etmiş,
Temel’ e havadis sormaya başlamış.
-Ne var? , ne yok memlekette?
Anlat bakalım, Temel
Yetişir her çeşit sebze,
Şirin ilçe Ödemiş'te.
Ünlüdür patatesiyle,
Süs bitkisi,çiçeğiyle.
Şehrin sembolü efedir,
Haksızlığa uğrayınca,
Aldatıldığımıza inanınca,
Kullanılmışlık duygusu,
Hakim olunca insana,
Tepki veririz anında,
Öfke denen duyguyla.
Koşarken ben peşinde,
Gülüp geçtin,sadece.
Aldın hep,sen nedense,
Aldın beni hafife.
Güvendin güzelliğe,
Sorunsuz yaşamak için,
Sınır koy tutkullarına.
Her zaman ölçülü yaşa,
Yenik düşme sakın hırsa.
Aşktan ve sevgiden yana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!