Umudun yok mu
Biteceğine bir gün bu savaşın?
Öyleyse uzat kulağını
Çirkin mısrasına bu şiirin:
Ölüler savaşamaz!
Bir ezgi rüzgârında
Ruhum kuş oldu
Nereye uçtuysa
Oraya kondu
Duygulardan kurduğu yuvası
Duygularla tutuştu
Yaşam dediğiniz ölümle danstır
Doğmadan başlar.
Dans biter
Ölüm kalır.
Sanki ölmek için yaşanır.
Varlık tahtından inen
Yokluğa karışır;
Kendi yokluğunda
Asıl varlığa kavuşur.
Bir damla düşer de
Aklımda hep ölüm
Hep ölüm, hep ölüm
Tek kurtuluşu var bunun
Biliyorum
O da ölüm
O da
Hatırı için borcunun
Aynası oldun âlemin
Buydu istenen
Emir büyük yerden
Başlatmak için yolculuğu
Sonrasızlığa doğru
Geçmişim karanlık.
Geleceğim nerde?
Ömrüm dondu
Kesiştikleri yerde.
Her şeyim donuk,
Sen varken senin içinde
Aşka yer kalır mı o bedende
Sonsuz aşktır bu
Nasıl durur küçücük bir tende
İki can olur mu hiç bir bedende
Alem haktır
Hakkı anlatır
Ozan ne yazar
Gayrı ne anlatır
Alem kalem olmuş
Uçun bakalım
Şimdilik benim yerime de uçun
Özgür kuşlar
Özgürlüğedir bendeki bu bakışlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!