Menhuse
Yoldan geçse ondan alır sözünü
Bülbül gülden, güller senden özünü
Garibinden zenginine gözünü
Kimse bilmez, kim kazana kim yiye
Sen beni çağırmazsan ,
böyle gelmezdim inan
Yeni bir aile bulamazsin demisti
Bilmiyor..bulana kadar ararsın
Kanayan yaranın içinde
Umut etmekten ne cok yorulmuş bedenim.. Yaşamak,inanmanin ağırlığı ile eziyor artık beni
İnsanlığa dair,
kitaplara şair,
Sana siir olacak hiçbir ilham gelmiyor..
Aksi ve huysuz, yıpranmış bir adam...
Ruhum bendenime kadar ,Sımsıkı Sarılmış, peşindeki sararmış yapraklara...Zamanla daha çok anlam yüklüyor insan, hayatın türkülere çalan rengini...Biraz sari ,biraz Gri.. Deli Gönlüm! : Karnını boydan boya yaranların uzattığı küçük yara bantlarını alıp onlara minnet duymayı bırak artık! Çünkü hayat, hak edilmemiş güven ve dilden öteye geçememiş sevdaların koynunda çürüyor.Herkese gönül vermenin ne büyük bir hata olduğunu insan zamanla anliyor.
Ah Bir bilsen Seni nasıl ozledim...
Yeminler etsem anlatamam inan
Şairlerin mısraları anlatmazken sevgimi
Elimde olsa çıkarır verdirdim kalbimi
Gülelim isterdim sonsuza dek
Üzüntüler seninle silinecek
Esip geçen bu yollarda
Savrulan dunlerim kaldı
Tipi, lodos, ayazlarda
Kanayan güllerim kaldı
Bu size son satırlarım..
Bir şairin vedası gibi olmalı gidişim
Kelimelerim sessiz olmalı çığlıkları büyük
Bu dinlediğim son şarkı bizim üstümüze söylenmiş. Kilit vurdum kadere...Ne bundan böyle sevdaya dair bir şeyler beklenir yüreğimden ne
de yaşamak isteği geliyor içimden. Tükendim.
Alın artik üzerimden dünyaya dair ne varsa. Alın sevdaya dair acıları, paylaşın
kimse üzerine alınmasın.. bu şiirler tabiki de banaa... :))