Kelimelerin Dansı Şiiri - Ibrahim Halil ...

Kelimeler, birer dansçı gibi
zamanın sahnesinde adımlarını attı.
Her harf, bir soluk,
her cümle,
bir ritim.
Cemil, Leyla ve çocuk,
bir dilin sınırlarında,
anlamların ötesinde
Buluştu.
***
Leyla fısıldadı:
— “Kelimeler bazen
anlatmaz, anlatılanı yaşatır.
Dans ederler,
dolaşırlar,
ve her hareketlerinde
yeni bir anlam doğar.”
Çocuk izledi,
gözleri parladı,
kelimelerle dolu bu evrende
kendi sesini aradı.
Bir kelime döndü,
sonra bir başka;
bir melodiye dönüştü
dillerin ötesinde.
***
Cemil durdu,
kelimeleri birleştirdi:
> “Dil,
sadece bir araç değil,
varlığımızın yankısıdır.
Ve her kelime,
içimizdeki sessizliğin sesi…”
Leyla ekledi:
— “Kelimeler bazen
görülmeyeni görünür kılar.
Anlamın dansıdır onlar,
hissedilenin aynası.”
***
Ve böylece kelimeler
bir araya geldi,
dans etti,
çoğaldı.
Bir şiir doğdu orada,
gözlerden akan yaşlarla,
kalplerin ritmiyle.
> “Kelimeler dans edince,
sessizlik anlam kazanır.
Ve biz,
o sessizliğin içinde
yeni bir dünya yaratırız.”
***
Şehir sustu.
Kelimeler,
dilin yükünü bıraktı
toprağın üzerine.
Leyla ve Cemil,
sessizliğin derinliğinde
birbirlerine baktılar