Kelimelerim... Şiiri - İsmet Ferit Güngör

Bildiğim bütün kelimeleri azad ediyorum
Benim kadar özgürler artık
Onların bildikleri onlara
Benim bildiklerim bana

Dolansın dillerde kelimelerim
Cümle cümle, roman roman paylaşılsınlar
Hepsine ayrı ayrı kitap yazılsın
Fakat hiçbiri beni bulmasın

İsmimdi 'yalnızlık'
Ne zaman kullansam kendimi anlatırdım
Herkese...
Ama herkese...
Yalcarırcasına...

Soyadım gibiydi 'gitmek'
Sanki...
Sanki gidebilmek kadar özeli,
Tamamlayabilmek gibi anlamıydı hayatımın
Ve ben bütün gidemeyişlerimde ona kızardım
Nefret edercesine...

Ve daha binlercesi...
Hangisini kullansam diğeri dilimde kalıyor
Bir de küsüyorlar, sanki sadece benimmiş gibi
Halbuki her dile sakız olmuşlar

Azad ediyorum kendimi kelimelerden
Nihayet özgürüm artık
Anlatmadığım kadar anlamlı
Anlamadığım kadar rahatım kelimelerden

Dolansın dillerde kelimelerim
Cümle cümle, roman roman paylaşılsınlar
Hepsine ayrı ayrı kitap yazılsın
Fakat hiçbiri beni bulmasın

Kullanıldıkça rehindir kelimeler
Ve sık kullanıldıkları kadar anlamsız
Ne gariptir ki;
Kelimelerin en rehini 'özgürlük'tür