Bir' merhaba' ile başladı herşey,
Dünyanın en güzel merhabasıydı...
Nerden geldiğini sormadım hiç.
Cesaretim yoktu sorgulamaya,
Bakmaya bile zor dayanıyordum zaten.
Hayat seni görünce başlıyor,
Senden sonra, biraz ara veriyordu sanki...
Bu kirlilik içinde o kadar temizdin ki gözümde.
Unutmuştum, unutturmuştun bana herşeyi.
Sonra insanlar 'elveda' diye bir kelime buldular.
Ve sende bunu üstümde denedin.
Duyduğum ilk elvedaydı ama bundan kötüsü olamazdı.
Yani dünyanın en kötü elvedasıydı...
Artık sus ne olur sen konuştukça;
Ben batıyorum...
Kayıt Tarihi : 9.4.2009 13:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!