Kelepçeli Kalemimden
Bir martı gibi süzülüp, çırpınıyorum şu sıralar Denizin boğuk ve yorgun bakışlarında
Gölge gibi geçiyorum şu kahrolası dünyadan
Banklarda insanlar ruhsuz birer ölü gibi Yaşlı bir adamın gözleri nemli
Yaşamak için nefes almak yeter mi bayım?
Kalemi me kelepçe vuruyor düşüncelerim. Bocalıyorum.
Anlatamıyorum.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta