Işığın etrafında dolanırken kelebekler,
Bile bile ölümle dans ediyorlar.
Işığa olan sevdaları mı yakıyor narin kanatlarını?
Yoksa sonsuzluğa mı kanat çırpıyorlar?
Şimdi yansın içimdeki çırpınışlar, kelebekler misali.
Sessiz kalınan ölümler yüzünden yansın tüm evren,
Ama sessizce dünyayı izleyen çocuklar var.
Gözlerinde ışıl ışıl pırıltılar,
Kır zincirlerini artık,
Uç özgürlüğe kelebekler gibi.
Yoksa yanacak Dünya.
Oktay Güvener
Kayıt Tarihi : 7.8.2023 13:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!