Kelebekler uçuralım bir akşamüstü gökyüzüne,
meltem rüzgârıyla salınan çayırların üstünden
uçup gitsinler Kelebekler Vadisi’ne.
Ardından bırakalım kendimizi rüzgâra,
bir çift kanat gibi, hafif ve zarifçe
uçalım Kelebekler Vadisi’ne.
Kanatlarından savrulan tozlarını toplayalım,
her toz tanesi bir dilek, bir hatıra
birlikte üfleyelim sonsuzluğa.
Vadiye sessizlik bir tül gibi serilsin,
kanat çırpışlarıyla dokunsun göğe
her kelebek bir sır fısıldasın evrene.
Ve biz, vadinin kalbinde duralım,
gözlerimizi kapatıp geleceğe bakalım.
Kelebeklerin ardında kalan izleri izleyelim.
Rüzgârın taşıdığı sırları dinleyip,
avuçlarımızda yeni bir şiirin dörtlüğünde
birlikte yeniden doğalım.
10/10/2025
00:10 #wahran
@demlenmisSiirler
(625)
Demlenmiş Şiirler 2
Kayıt Tarihi : 27.10.2025 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!