Kelebek Kalpli Kadın Şiiri - Ayfer Ceylan

Umudunun ellerinden tutan,
Beni bu dünyaya inandıran,
Kelebek kalpli kadın!
Bir güne sığsa da varlığın,
Uçmaktan geri kalmayan inadına aşığım!

Pencerelerinde buğulanmış, nemli bir sayfa…
Düne bir gemi çizerken ellerin mavileşiyor.
Ellerin telaşlı,
Birkaç yolcu sana yer açıyor.
“Gitmelerin en güzeli yağmurlu günlerde olur,” diyor içlerinden biri.
İç sesinin arkadaşları “Pruvan neta olsun!” diye bağırıyor.
Yağmura, uzağa, umuda açılan kolların devleşiyor

Kendine yaklaştıkça bir el seni yukarıya kaldırıyor.
Çapa attığın yer asıl sana varıyor
Gölgende soluklanan kelebeklerin,
İlk kez gökkuşağına uzanıyor.
Bir sen geliyor içine,
Bir sen oluyorsun kadın!

Umudunun avuçları sıcak,
Uykunun gözü pek
Bir bilsen daha neler, neler…
Şarkının sözleri bitse de,
Bu kez müzik hiç susmuyor!