" İnanıyorum " dedi kelebek,
" Yarın daha güzel olacak,"
Bilmiyordu ömrü bir gündü,
Yarını yoktu oda bugündü...
Kanat çırptı bir çiçekten diğerine,
Güneşin altın rengi vurdu kanadına.
O an hayatının en güzel ânıydı belki,
Alamayacağını bilmiyordu bir sonraki nefesi...
Rüzgar usulca yapraklara fısıldadı,
Yaprak, gelecek olanı bir sır gibi sakladı,
Kelebek gökyüzüne büyük bir umutla baktı,
Oysa ki yavaş yavaş, ona bicilen zaman tükeniyordu...
Küçücük kalbi sevgiyle doluydu,
İçinden yarına dair hayaller kuruyordu.
Lakin düşleriyle kaderi çok başkaydı,
Yarını yaşamak alnına yazılmamıştı...
Öylece kaldı güzel bir çiçeğin üzerinde,
Renkleri solmaya başladı, sessizce.
Yarım kaldı yarınlara dair tüm umutları,
Vurdu gülen yüzüne hayatın kırılganlığı...
İşte böyle, hepsi bir günlok ömürdü,
Güzelliğiyle güzel bir iz bıraktı geride,
Bilmez kimse hayatın yarın ne sunacağını,
Onun için dolu dolu yaşamak gerekir her anı...
Kayıt Tarihi : 10.5.2025 10:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)