Kelebek Şiiri - İsmail Amedi

KELEBEK

Nişanlı kelebeğim çırp kanat, kanat
Gül perçemini topla yüreğime at
Al nergiz buketini koklamaya bak
Bitecek bu geceler geliyor şafak

Nişanlı kelebeğim uç bahar, bahar
Sen gülünce gül, benimde gülüm açar
Olmaz kelebeğim bu bahar sensiz
Açmaz çiçekler elemsiz ve dikensiz

Semadan inmesin pak yıldızlar gibi
Gül benekli kanadın uçurtma gibi
Desenli kanadı aç seni görenler
Yar bilsin, güzel yâre gönül verenler

Bu dağların havası sert karı çoktur
Düşünce ağlamanın yararı yoktur
Dağ çiçeğim rüzgârlara kanmayasın
Güzelim hiç nişanını bozmayasın

Tuzak kurarlar ey gülüm düşmeyesin
Rüzgâr esende yaprağın titremesin
Nişanlı kelebek ey kanadı benek
Toprakta aç nazlı, nazlı, çiçek, çiçek

Kerbela olsanda yağmurlar düşecek
Kurumuş dudaklarında açar çiçek
Bir gün elbet bu günlerimiz geçecek
Aç kanadın özgürlüğe uç kelebek

Yaprakların düşmüş nedense ardarda
Açılmış yaraların gülüm baharda
Sevgi gülleri açmazsa da ardarda
Kelebeğim buluşacağız baharda…