Kelebek Şiiri - Harun Doğruyol

Hava buz gibi
Toprak ıslak
Aylardan kış mesela şubat
Kapanmışım yine kendi lodosuma
Rüzgarlar süpürmüş dik yamaçlarımı
Kurt dumanı çökmüş göz bebeklerime
Önce güneş doğruldu yavaşça kızıl sulardan
Binlerce kuş cıvıldadı yanı başımda hep bir ağızdan
Bir imbat dolanıverdi kollarıma
Asıldı çekti beni mavi sulara
Bin bir koku aldı dört bir yanımı
Masal devlerinin bahçelerinden uçuşan
Hercai bir ışık titredi gözlerimde
Asılı kaldı kirpiklerimde
Hangi bahar kaçkınıydı bilmem
Hangi ışığın peşinde gözleri
Tül kanatlı bir kelebekti o
Çırpındı durdu elimde
Bir düğün alayı geçti yamaçlarımdan
Yüreğim pır etti bu cilveli kelebekle
Kendi rengine boyayıp gönlümü
Taktı beni de uzak rüzgarlarla peşine