Evren senden ibaret değil...
Kim bilir belki; dünya kendi ekseninde dönüyordur.
Bilemediğimiz, unutulmuş bir yerde.
Bir çocuk, bir kelebeğe su veriyordur.
Her şey değişirken hayatta,
Belki de dünya evrene, evren dünyaya benziyordur.
Doğumlar yaşanırken art arda.
Kainat denen kabul can çekişiyordur.
Hamza Mamaş
Kayıt Tarihi : 30.12.2019 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!